Door alleen afvalstoffen te gebruiken, daagt Refunc de manier uit waarop we naar kunst kijken. Wat de kunst definieert – is het het materiaal waaruit het is gemaakt of de vorm van het materiaal dat de definitie bepaalt.
Dennis Oudendijk en zijn collectief Refunc hebben een hoofdfocus in hun werk – ze willen de mensen en het materiaal opnieuw verbinden en een breder begrip geven van wat het materiaal kan. Hiervoor gebruikt hij zijn achtergrond in de architectuur van de TU Delft.
Mensen hebben een vermoeden van hoe de verschillende materialen zouden moeten en zouden werken. Deze manier van denken wordt uitgedaagd in HUB waar de functie tussen objecten, componenten en ruimtes wordt verschoven in tegenstelling tot de klassieke ontwerpbenadering waar vorm de functie van het materiaal volgt. Hierdoor kan de toeschouwer de installatie zien veranderen.
Refunc gebruikt afvalmaterialen in hun installaties om een anders nutteloos materiaal nieuw leven in te blazen.
Dit sluit aan bij de gedachte aan duurzaamheid en het beperken van ons afval. Hun doel is om te proberen een eindeloze levensduur te bereiken, een circulaire manier van hulpbronnen gebruiken, waarbij alles iets anders kan worden.
Refunc voegt waarde en een doel toe aan materialen die anders weggegooid zouden worden.
Over Refunc
Het collectief Refunc wil je manier van denken veranderen. Door functies te verschuiven tussen objecten, componenten of ruimtes, zetten ze vraagtekens bij de standaard ontwerpbenadering waarbij vorm de functie volgt. Ze proberen een eindeloze levensduur te bereiken, een circulaire manier van gebruik van hulpbronnen, waar alles iets anders kan worden.
Refunc bouwt pilotprojecten in architectuur, interieurinrichting en openbare ruimte.
Met dank aan
In samenwerking met Fonds 1818.
Met dank aan Stichting Stunt en Ikea.
